پیوسته مردگرایی در جهان معاصر، اساس و بنیانی است که با فراوانی وسایل ارتباط جمعی متمایز است، وسایلی که جایگاهی را برای بیان حقوق و صدای خشمناک زنان را مهیا میکند و این صدا در سایهی روز افزون راست گرای متطرف و گرایش به مردان ناتوان نیست. سال 2016 با شکست حرکت زنان جهان با شکست هیلاری کلینتون در ویران کردن سقف شیشهای والایی و رسیدن به کلید ریاست بزرگترین دولت، در جهان پایان یافت، ولی با وجود دشواری کسب پیشرفت، زنان توانستند مانع عقب گرد شوند.
همانا نامزد نیرو و قدرت بزرگ، اولین زنی بود که سقف نامزدی رسمی را نزد هر دو حزب دمکرات و جمهوری خواه ویران کرد و بر شیوهی وی، زنان نوگرایی در شکستن جهان کار و سیاست و اقتصاد همچون آنگلا مرکل، ترزا می، کرستین لاگراد، اندرا نویی، سونیا گاندی و غیره موفق شدند. ولی دختران امریکایی که به کلینتون اعتماد نمودند کسانی هستند که توانستند روزی این سقف شیشهای را به زودی بشکنند همانطور کلینتون در ماه ینایر گفت: زمانی راهپیمایی زنان که بیشتر از دو میلیون شخص در امریکا و جهان را در صبح مراسم تحلیف دونالد ترامب جمع گردانید.
زنان منطقه خاورمیانه هم مانند آنان هستند و هر روز با تنهایی در پشت پردهها و دوربینها شیشهها را میشکنند بدون آن که پشتوانه، یاریگری داشته و یا رئیس حزبی همچون کلینتون باشند.
آیا هر کدام از دو زن انقلابی گم شده امروز سوریه سمیره الخلیل و کشته شده مصری شیماء الصباغ در زمان تظاهرات در این اندیشه بودهاند که هنگام قیام برای آزادی کشورشان زن یا مرد هستند؟
زن در میان ما و در نظام اجتماعی فطری و ساده فرمانده بوده است اما هنگامی که زن رشد میکند و بزرگ میگردد و موثر میشود با نظامی مذکر گرا برخورد میکند غیر منتظره حق او را اثبات میکند یا بخاطر خوش اقبالیش در خانواده آزاد اندیشی همچون خانواده سلام لبنانی که در ساخت دخترشان عنبره در دهه دوم قرن بیستم مشارکت کردند پرورش مییابد و یا این که این نظام میخواهد موفق شود و رای عموی را از حساب وی بدست آورد. به هر حال او نظامی محلی نیست بلکه نظامی جهانی است که قدرت وی میان سرزمینی و سرزمین دیگری متفاوت است.
دنیا، روز جهانی زن را جشن گرفت و در سرآغاز آن سازمان ملل متحد این مناسبت را در سال 1977 پایه ریزی کرده و امروز مشارکت زنان را در بازار کار مطرح میکند و در سال 1945 خواستار قدرت وی شد و او را بر عهده داری مقامهای رهبری تشویق کرد در حالی که سازمان بیشترین دفاع از حق زنان را دارد تاریخ عهده داری مقامها را برای زنان معین نکرده است زیرا دبیر کلها در طول هفتاد سال مردان بودهاند و سازمان در طی سخنان دبیر کل آن، امروز مسالهی تساوی در دریافت حقوق را مطرح میکند در حالی که زنان جهان حقوقهایی به مراتب ( 23/ ) کمتر از مردان میگیرند.
برطبق آمار سازمان جهانی کا، لغو این تفاوت حقوق، تقریبا هفتاد سال طول میکشد. در منطقهی ما سر شماریهایی که بانک بین المللی فراهم کردهاند، اشاره دارند که مثلا نسبت مشارکت اقتصادی زنان در کشورهای عربی کمتر از میانگین آنها در سرزمینهای دیگری است و برطبق سرشماریهای بانک بین المللی انجام شده در سال 2014 به 24/ در صد میرسد.
روز 8 مارس روزی نیست که با آن به عنصر قویتر در جامعه اهمیت بدهیم و این که اگر آن نبود بشریت ادامه نمییافت بلکه آن روزی با ارزش است تا از نو دربارهی وضعیت زنان و استراتیژیی که بر حکومتها و جامعه مدنی و احزاب سیاسی و برنامه ریزی برای آنها حاکم است تفکر کنیم، کار زیادی که بر ما واجب است همه انسانها( مردان قبل از زنان) انجام دهند آن است که زن در سطوح اقتصادی و سیاسی و قانونگذاری آشکار گردد. آیا عربها و منطقهی ما فکر نمودهاند که وقتی آتشفشان جنگها و درگیریها شعله ور میشود چگونه آن زنان جنگجو و انقلابی و آواره و محافظ کودکان و کارگر در شرائط سخت و غصب شده مانند( ایزدیها ) و مورد بهره برداری گشته( از جانب مسلحین ) و شهیدان و مادر شهیدان و بیوه زنان ترک شده و دور از سرزمین و خانواده را در کار کرد صلح همچون فلسطین و یا گفتگوی اپوزسیون سوریه و نظام داخل کنند؟.
موضوع فقط به منطقهی ما منحصر نمیشود زمانی که زن آزاد آفریده میشود سپس بعد از بلوغ در گروگان میافتد، جایگاه زنان امروز در بازار کار در سایهی تسلط مردان بر بازار کار و ارزشها و روابط و نظام وی چگونه است بازار کار کنونی که زنان از آن رنج میبرند خانواده و خانه است بگونهای که بر نیروی کارش تسلط ندارد. امروز زنان نسبت به گذشته بیشتر آزاد و خوشبین ترند و این امری مهم است که در مسیر طولانی سپری شده است و بیشتر نیازمند صبر و مقاومت و کار مداوم است.
منبع: وبسایت السیده
نظرات